شیطان چه کسانی رو فریب می ده؟

بحث ما راجع به فضیلت توکــل است، چه ربطی داره؟ متنُ بخون متوجه میشی

چون اگه این رو (توکل) درک کنی، بهترین پناهگاه رو پیدا کردی.

خداوند هم در قرآن فرموده: « مؤمن کسی است که توکل داشته باشد » توبه/51

اگر کسی حال توکل رو نداشته باشد اصلاً مؤمن نیستش که، خداوند در قرآن می فرماید: « اگر فضیلت توکل بر کسی نمایان شود من در همه جا و از جمله هنگام فریب خوردن از شیطان به فریادش می رسم. »

کسی که مؤمن باشد و توکل به خدا داشته باشد، شیطان هیچگاه، حتی در سخت ترین شرایط هم نمی تواند او را فریب دهد.

قرآن در آیۀ 3 سورۀ طلاق می گوید:

هر کسی توکل بر خدا کند، پروردگار عالم او را بس است، فکر می کنم یعنی دیگه احتیاج به کمک دیگران نیست و کمک کنندۀ او خداوند متعال است.

ما می گوییم که فلانی وکیل گرفته است. پروردگار عالم می فرماید: «آنجایی که به مشکل برخوردی و نتونستی کاری انجام بدی، من وکیل تو هستم»

معنی توکل همون طور که در اخلاق گفته شده و در قرآن به اون سفارش شده، این نیستش که من راحت بگیرم بخوابم و همۀ کارها رو بسپرم به خدا.

خداوند می گوید: « تو عقل داری و باید از اون استفاده کنی، من گفتم که مشورت کنی و وقتی که به بن بست برخوردی و عقل و مشورت تو کار نکرد، باید استخاره کنی. باید اسباب اون کاری که می خواهی انجام بدی رو، فراهم کنی »

مثلاً : اگر پول می خواهی، باید دنبال کار بری  و اگر علم می خواهی باید دنبال تحصیل بری.

حالا من بشینم خونه و اصلاً هیچ کاری رو انجام ندم و بگم که: بابا خدا بزرگه، من توکلم به خداست

خدا می فرماید: این توکل غلط است و این اصلاً توکل نیست، حماقت است. و فرق بین توکل و حماقت در همین جا ظاهر می شود.

قضیه ای از " لقمان " نقل کرده اند که شاید برای بحث ما مناسب باشه:

« او در ابتدا بَرده بوده و بعد آزاد شد و برای همین هم مورد شک است که آیا پیغمبر بوده است یا نه ؟ اگر پیغمبر باشد، باید هیچ نقصی نداشته باشد. مثلاً یک پیامبر اگر قبل از پیامبریش و قبل از بلوغش چیزی از کسی دزدیده باشد، یا قبل از بلوغش گناه کرده باشد، معلوم است که او نمی تواند پیغمبر باشد.

به هر حال، قرآن می گوید که او دانا بوده است. دانایی او پیش خداوند به اندازه ای اهمیت داشت که سوره ای به نام سورۀ لقمان در قرآن نازل فرموده است. درباره لقمان نقل می کنند: وقتی که برده بود، آدم احمقی او را خریده بود. لقمان پیش این احمق آمد و دید نماز نمی خواند؛ چون فرضیـۀ نماز در همۀ ادیان وجود داشت. از وقتی حضرت آدم روی کرۀ زمین آمد، نماز بوده و تا روز قیامت هم هست. البته طرز نماز خواندن تفاوت داشته، ولی به هر حال نمازو رابطۀ با خدا در دل شب و نماز واجب و نماز مستحب وجود داشته است. به همین جهت هم در قرآن شریف راجع به پیامبران، زیاد آمده که امر به نماز می کردند و خودشان هم خیلی نماز می خواندند. حضرت عیسی(ع) وقتی که در گهواره صحبت کرد، گفت:

« من بندۀ خدایم و کتاب دارم و وصیت شدم که نماز را زنده کنم. من کسی هستم که باید به نماز وصیت کنم و عدّه ای را بگذارم که به نماز مردم رسیدگی کنند.» مریم/30 و31

به هر حال، لقمان دید که اربابش خیلی احمق است؛ از یک طرف دلش می خواهد بهشت برود و آرزوی بهشت می کند، امّا از طرف دیگر هم نماز نمی خواند. معلوم است آدمی که نماز نمی خواند، جایش در وسط جهنــــم است. حالا هرچقدر خدا خدا کند و ده روز محرم را که هیچ؛ بلکه یک سال محرم را هم سینه بزند، امّا نماز نخواند، جایش وسط جهنــــــم است. اگر یک ماه رمضان را روزه بگیرد و همۀ سال را خدمت به خلق کند، امّا نماز نخواند، جای او وسط جهنـــم است. هیچ کس هم اعتنا به او ندارد؛ یعنی خیال نکند که امــام حسـیـن (ع) شفاعتش را می کند، نه این طور نیست. امــام حسین، دشمنش است. خیال نکند که حضرت زهرا (س) شفاعتش می کند، نه، حضرت زهـــرا (س) دشمن اوست.

لقمان برای اینکه او را از خواب غفلت بیدار کند، در نیمه های شب او را بیدار کرده گفت: آقا الآن وقتی است که بهشت برای تو مهیا شده است؛ در دل شب باید بهشت را خرید و خدا را راضی کرد. برخیز و راز و نیاز کن و رابطـۀ با خدا و آخرتت را اصلاح کن. البته آن مرد، آدم بد اخلاقی نبود، یا اینکه لقمان را خیلی دوست داشت و بدون اینکه ناراحت شود، گفت: بگذار بخوابم و خوابید.

اذان صبح، لقمان دوباره سراغ او آمد و گفت: برای خواندن نماز واجب بیدار شو صاحبش جواب داد بگذار بخوابم، و خوابید تا قبل از آفتاب. قبل از آفتاب لقمان بیدارش کرد و گفت: الآن موقعی است که اگر بلند نشوی، جهنم در کار است! آن مرد گفت: خوابم می آید و خوابید.

« بعضی افراد به قدری می خوابند که به قول مردم آفتاب تا روی شکمشون بیاد.( نمونه اش خودِ من).

دانشجویی در زمان قدیم در سال سوم رشتــۀ پزشکی در خاطره ای از دبیرستان علوی تهران نوشته بود: یکی از روزهای سیاه من روزی بود که از خواب بیدار شدم و آفتاب زده بود و نمازم قضا شده بود.

راستی که روز سیاه انسان روزیه که نماز صبحش قضا بشه؟ »

به هر حال آن مرد وقتی بیدار شد، مقداری گندم به لقمان داد و گفت: برو در صحرا بکار و برگرد.

لقمان به جای گندم، در زمینی که ارباب  گفته بود، اَرزن ریخت. مدّتی گذشت و یک روز ارباب و لقمان سر زمین رفتنند و دیدند که در آنجا علف روییده است. آن مرد پرسید مگر گندم را اینجا نکاشتی!؟ لقمان گفت: نه. آن مرد پرسید: چرا ؟!

لقمان جواب داد: دیدم گندم گران است، ارزن کاشتم و گفتم که انشاءالله خدا گندم می دهد!

آن مرد گفت: مگر می شود کسی ارزن بکارد و گندم بردارد؟!  لقمان جواب داد: از شما یاد گرفتم. مگر می شود کسی اول شب تا صبح بگیرد بخوابد و نماز اول وقت هم نخواند و نمازش قضا شود. بعد هم به بهشت برود!.

( حس نصیحت ) به کسی بر نخوره ها اول به خودم می گم بعد به کسایی که مثه من هستند

دوستان نادیده! از نظر قرآن بهشت رو ما خلق می کنیم. بهشت هستشا اما، قصرهای بهشتو ما باید بسازیم، حورالعین رو ما باید خلق کنیم. باغ ها رو ما باید بکاریم.

وقتی کسی هم بهشت میره ملائکه بهش می گن:

« نوش جان! بنوشید و بخورید. اینها همه چیز هایی که خودتون فرستادید. » حاقّه / 24

بعضی دیگه هم این آیه رو ایجوری معنا می کردند:

مثلاً در ماه مبارک رمضان، شما بودید که شب نوزدهم و شب بیست و یکم و شب بیست و سوم ماه رمضان، حورالعین و قصر و باغ و نعمتهای بهشتی را درست کردید.

چه جور میشه خالق بهشت ما باشیم ولی جهنمُ یکی دیگه بسازه، همون طور که بهشتُ با اعمال خوبمون میسازیم، جهنـــــم هم با اعمال بدمون می سازیم.

خداوند در آیـــۀ 182 سورۀ آل عمران می فرماید:

وقتی در آن آب جوشان می افتید و حرارت از پوست به استخوان می رسد و ذره ذره آب می شود، و دوباره بدن به دستور خداوند ساخته می شود، به او خطاب می شود که: خیال نکنی که ما تو را عذاب می کنیم؛ بلکه خودت عذاب را تهیه کردی.

وقتی دلِ کسی رو می سوزونی و وقتی در خونه پرخاشگری کردی و دل همسرت رو سوزوندی، و وقتی نا فرمانیِ پدر و مادر رو کردی، آب جوشان جهنـــــم را برای خودت آماده کرده ای.

حرف آخــــر:

حمیم یعنی آب جوشان؛ و خالقش ماییم. قرآن در سورۀ واقعه می گوید که: اول او را در این حمیم می اندازند و بعد به جهنم می برند؛ اگر یک قطره از همین آب در دنیا بیفته، دنیا رو می گندونه، خالقش کیه؟ ما ! مار و عقرب  در قبر خیلی بدِ ، امّا کی خلقش کرده؟ ما !

و اینجا واقعاً جا داره که، از کتابخونـۀ خونمون تشکر کنم.

التماس دعا